چگونه می توان یک مراسم وجشن عروسی برگزار کرد که شئونات اسلامی در آن رعایت شود و هم میهمانان بتوانند شادی خود را ابراز کنند و از مراسم راضی باشند 2- می خواستم بدانم مراسم ازدواج اهل بیت به چه صورت بوده است مثل جشن ازدواج حضرت امیرالمونین علیه السلام وحضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه که به سالروز آن نزدیک می شویم چگونه در این مراسم به شادی می پرداختند و آیا در این مراسم رقص بوده است و از ساز استفاده می کردند و اینکه آیا جلوی امیر المونین به رقص وشادی می پرداختند لطفاً لحظه به لحظه این مراسم باشکوه را توضیح وشرح دهید؟
پاسخ: در پاسخ به نکاتی توجه کنید .
الف. برگزاری مجلس جشن ازداوج همراه با رعایت شئونات اسلامی
در ابتدا ما نیز تصمیم شما را مبنى بر دور نگه داشتن مراسم ازدواج و عروسى از هرگونه گناه و خلاف مىستاییم و از این که در اندیشهى جایگزین کردن کارى دیگر هستید، بسیار خرسندیم. چه بسیارند افراد غافلى که دین و آخرت خود را براى خوشحالى و خوشگذرانى و عیش و نوش دیگران مىفروشند و بر آن افتخار نیز مىکنند. حال که شما مىخواهید زندگى مشترک خود را با جلب رضاى خدا و بدون هرگونه کجروى و انحرافى آغاز کنید، بدانید که خداوند نیز توفیق بیشترى نصیب شما خواهد کرد و در این راه از ملامت و سرزنش کسى ترس و دلهرهاى نداشته باشید و قوى و محکم براى رعایت اصول اخلاقى و دینى تلاش کنید، تا هم اجر دنیوى و اخروى شما محفوظ باشد و هم الگو و نمونهى دیگر جوانان باشید و اثبات کنید که هم مىتوان مراسم شاد و گرم و با صفایى را داشت و هم از هرگونه گناه و خلاف و بدون استفاده از ابزارآلات حرام به دور بود.
چگونه جشن عروسى برگزار کنیم؟
از دیدگاه برخی شادى کردن و شاد بودن، تنها به وسیله کارهایى محقق مىشود که از نظر اسلام حرام و ممنوع است؛ کارهایى از قبیل، موسیقى مبتذل، رقص مختلط، استفاده از نوشیدنىهاى حرام که گاهى بعضى افراد ناآگاه آنها را انجام مىدهند.اما اگر ما براى شاد بودن و شادمانى، معناى وسیعترى در نظر بگیریم و در به کار بردن روشهاى شادىبخش، به جاى راههاى ممنوع، از راههاى مجاز استفاده کنیم، نه تنها شادمانى عمیقتر خواهد بود، بلکه از دوام بیشترى هم برخوردار مىشود.
براى شاد کردن مجلس عروسى، نباید از هر وسیلهاى استفاده کنیم؛ زیرا مؤمن و کسى که قلبش به نور تقوا روشن شده، هرگز براى شادى و لذت چند دقیقهاى، نافرمانى خدا را نمىکند. متأسفانه بسیارى از مردم براى شادى در جشن عروسى خود و فرزندانشان، مرتکب گناهانى چون استفاده از موسیقى حرام، اختلاط زن و مرد، پوشش نامناسب، مزاحمت براى دیگران، اسراف، چشم و هم چشمى، فخر فروشى به یکدیگر، پوشیدن لباسهاى گران قیمت و برگزارى مجالس پرهزینه، تمسخر دیگران، بىتوجهى به واجباتى چون نماز و امثال آن مىشوند؛ غافل از این که شادى واقعى و لذت و خوشى زندگى به دست خداست و هیچ گاه با گناه و معصیت، نمىتوان به عمق شادى رسید. گاهى دیده مىشود که عدهاى براى این کارها، عذر و بهانه مىآورند که یک شب است و یک شب هزار شب نمىشود و در عروسى باید شاد بود؛ در حالى که نتیجه این گونه برنامهها، این است که زندگى با گناه و معصیت خدا شروع مىشود و برکت از زندگىشان مىرود. در روایات آمده است که در مجلس عروسى مؤمن، فرشتگان نازل مىشوند و رحمت خدا را با خود مىآورند. حال براى این که مجالس خوبى در عروسىها داشته باشیم که هم مملو از شادى و سرور باشد و هم گناه و معصیت نداشته باشد و هم خانواده و فامیل راضى باشند، نکات زیر را پیشنهاد مىکنیم:
1. باید سعى شود اهمیت این موضوع به اعضاى خانواده، خصوصاً والدین و خواهران و برادران عروس و داماد تفهیم شود و نیز این که عروس و داماد حق دارند طبق نظر خودشان مجلس عروسى را برگزار کنند؛ البته این مطلب باید با لطافت و در عین حال قاطعانه بیان شود و تا جایى که ممکن است کسى رنجیده خاطر نگردد. براى انجام این کار، ممکن است لازم باشد ماهها زمینهسازى شود و با آنها صحبت شود.
2. براى این که بتوانیم یک فرهنگ و عادت بد را تغییر دهیم، لازم است جانشین مناسبى براى آن در نظر بگیریم. شما نیز اگر نمىخواهید با گناه و معصیت، مجلس عروسى را شاد کنید، باید به جاى آن از برنامههاى مجاز استفاده کنید. یکى از روشهایى که تجربه شده و بسیار هم موفق بوده، استفاده از مداحان مذهبى و هنرمندانى است که به وسیله خواندن اشعار شادىبخش و گفتن لطیفههاى مناسب، مجلس را شاد مىکنند. همچنین استفاده از افرادى که کارهاى تردستى و دیدنى انجام مىدهند و مىتوانند مجلس عروسى را با صفا و شاد کنند، در این مورد مؤثر است. بعضى از این افراد هنرمند، وقتى در مجلسى شرکت مىکنند، بدون این که گناهى در برنامههاى آنها باشد یا کسى را مسخره کنند، چنان مجلس را گرم مىکنند که افراد شرکت کننده، یکسره مىخندند؛ البته بهتر است با ذکر اشعارى در مدح ائمه اطهار و خصوصاً امام زمان علیهالسلام، معنویتى هم در مجلس عروسى ایجاد کنیم.
3. بهتر است مجالس عروسى در مناسبتهاى مذهبى و جشنهاى مذهبى، مثل میلاد ائمه یا اعیاد مذهبى برگزار شود و به تناسب این شبها، اشعار ویژه آن اعیاد هم خوانده شود.
4. اگر به کلى نمىتوانید مجلس را اسلامى برگزار کنید، حداقل جلوى بعضى گناهان را بگیرید؛ مثلاً سعى شود مجلس مردانه از زنانه کاملاً جدا باشد و هیچ مردى به مجلس زنان راه پیدا نکند و حداقل این که عروس و داماد، تلاششان را براى جلوگیرى از گناه بکنند تا اگر هم معصیتى صورت گرفت، به حساب آنها نباشد.
5. تا جایى که توان مالى دارید، پذیرایى خوبى از میهمانها داشته باشید؛ زیرا پذیرایى، یکى از وسایل شادىبخش است و مىتواند جانشین خوبى براى ابزارهاى حرام شادى باشد.
بر گرفته از سایت پرسمان نت
http://www.porseman.net/defaulte.aspx?namayesh=1479)
ب. چگونگی مجلس ازدواج امیر مومنان ع و فاطمه زهرا ع
1. آنچه در باره ازدواج حضرت زهرا(علیها السلام) از تاریخ و احادیث معتبر استفاده مىشود، این است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) در شب عروسى دختر گرامىشان به زنان دستور دادند اظهار خوشحالى کنند؛ ولى چیزى که موجب خشم خداوند باشد، انجام ندهند. گفته شده که عایشه و برخى از زنان، در یک جمع زنانه ، اشعارى در فضیلت و مقام حضرت زهرا(علیها السلام) مىسرودند و اظهار سرور و شادمانى مىکردند.( بحارالانوار، ج 43، ص 115)
2. آنچه در روایات و تاریخ در باره ازدواج امیرالمومنین علی علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیه آمده به این گونه است:
در شب عروسی حضرت علی و فاطمه علیهماالسلام، وقتی آفتاب غروب کرد رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد فاطمه علیهاسلام را برای رفتن به خانه شوهر آماده کنند و به زنان مهاجر و انصار و دختران عبدالمطلب فرمود او را همراهی کنند و با خوشحالی شعر بخوانند و تکبیر بگویند، ولی چیزی را که موجب ناخشنودی خداوند است به زبان نیاورند.
فاطمه علیهاسلام را سوار ناقهای کردند و زمام آن را سلمان در دست گرفت.
رسول خدا و حمزه و عقیل و جعفر و افراد دیگری از اهل بیت به دنبال ناقه عروس به راه افتادند. در این هنگام جبرئیل و میکائیل و اسرافیل با جمع زیادی از ملائکه به زمین نازل شدند. جبرئیل تکبیری سر داد. میکائیل و اسرافیل، و سپس همه ملائکه تکبیر گفتند. رسول خدا هم تکبیر گفت و سلمان هم پس از او تکبیر گفت، و به این ترتیب، تکبیر گفتن در شب عروسی « سنت » شد. وقتی به خانه علی علیه السلام رسیدند، رسول خدا چادر را از صورت زیبای زهرا علیهاسلام کنار زد و دست او را گرفت و در دست علی علیه السلام گذاشت و فرمود:«خداوند به تو مبارک گرداند. ای علی، فاطمه برای تو همسری خوب است و ای فاطمه، علی هم برای تو خوب شوهری است؛ به خانه خود بروید.»( بحارالانوار، ج 43، ص 96 و 115 و 141)
در آن زمان نیز ولیمه و غذایی برای عروسی ترتیب داده می شد، ولیمه عروسی علی و فاطمه علیهما السلام نیز در ظهر روز قبل از زفاف بوده است. امام علی میفرماید:
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« ای علی، برای خانوادهات غذای بسیار نیکویی تهیه کن. ما گوشت و نان میدهیم و تو هم خرما و روغن بیاور .» من خرما و روغن خریدم و رسول خدا هم گوسفندی فربه سر برید و نان زیادی تهیه فرمود. سپس به من فرمود:« هر کس را که میخواهی دعوت کن، من به مسجد رفتم و دیدم مسجد پر از اصحاب مسلمان است. خواستم بعضی را دعوت کنم و بعضی را نکنم، اما خجالت کشیدم. پس صدا زدم:« دعوت به ولیمه فاطمه را اجابت کنید. » مسلمانها دسته دسته آمدند و من در فکر زیادی جمعیت و کمی غذا بودم. اما رسول خدا ناراحتی مرا حس کرد و فرمود:« من از خداوند درخواست برکت کردهام .» آن روز بیش از چهار هزار نفر آمدند و غذا خوردند اما غذای ما کم نیامد. (بحارالانوار، ج 43، ص 95 و ج 103، ص 268، ح 17).
علی(علیهالسلام) و پیامبر(صلی الله علیه و آله) برای بهتر شدن عروسی، هرگونه تدبیری را اندیشیده بودند. جابر میگوید: ما در عروسی علی و فاطمه علیهما السلام حاضر بودیم و هیچ مجلس عروسی را بهتر از آن ندیدیم(فاطمة الزهرا سلاماللهعلیها من المهد الی اللحد: ص 193)
اما در مورد نحوه آرایشات، در روایات آمده: پیامبر(صلی الله علیه و آله) به زنان خود دستور داد تا حضرت زهرا را بیارایند. آنان، فاطمه(سلاماللهعلیها) را با بوهای خوش عطر آگین ساختند و در حالی که شعر میخواندند،( همان: ص 195) لباسی را که از بهشت آمده بود، بر تنش پوشاندند، تا این که غروب شد.
سپس پیامبر (ص) او را در آغوش گرفت و بر استری و به روایتی بر شهبا سوار کرد (بحار الانوار: ج 43، ص 115) رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پیشاپیش جمعیت گام میسپرد و مردان بنی هاشم نیز پشت مرکب فاطمه راه میرفتند. در روایت است که جبرئیل در سمت راست، میکائیل در سمت چپ و 7000 ملک در پست سر حضرت فاطمه بودند که تا طلوع فجر، خداوند را تسبیح و تقدیس میکردند(کشف الغمه: ص 353)
دختران عبدالمطلب و بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار و در پیشاپیش آنان، زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله) عروس نور را در این راه همراهی میکردند.
در مورد نحوه شعر خوانی و مداحی هم آمده که : ام سلمه، عایشه، حفصه و معاذه برای این عروس و داماد شعر میخواندند. دیگران نیز اول بیت هر شعری را تکرار میکردند و تکبیر میگفتند. این شعر زیبا را ام سلمه سروده است:
دوسـتـان و هـمـسـایگان! به یاری خدا، شادی کنید.
هـــمـــاره خـــدا را ســپــاس گــویــیــد
نعمتهای فراوان پروردگار بزرگ را به یاد بیاورید
که دشواریها و آفتهای بسیاری از ما زدود
پس از آن که کافر شده بودیم، خداوند ما را هدایت فرمود
پــروردگـار آسـمــان ها، ما را شادمان ساخت
ای همراهان بهترین زنان جهان! شادی کنید
کـه عـمـههـا و خالههایشان به فدایشان گردند
ای دختر پیامبری که خدای بزرگ او را
به وسیله وحی و رسالتهای آسمانی خود برتری داده است(بحارالانوار: ج 43، ص 97)
این بود شمه ای از نحوه عروسی این دو بزرگوار که با دقت در آن به این نتیجه می رسیم که این ازدواج به دور از هرگونه افراطگری و هوا و هوسها برگزار شد و این می تواند بهترین الگو برای تمامی ما شیعیان و ارادتمندان آن خاندان باشد، همچنین سایر ائمه هم با اقتدا به این دو بزرگوار مراسمات عروسی خود را برگزار می کردند.